Çaresizdik

Çaresizdik…
Yeni doğmuş bebek misali.
Çaresizdik…
Önümüze çıkacak engelleri göremedik.
Yenildik, düştük,kimi zaman sendeledik ama hiçbir zaman pes etmedik.
Bazen sevildik, bazense sevildik.
Hayallere kapıldık kimi zaman…
Bazense bir rüzgar misali sağa sola savrulduk…
Ama hiçbir zaman pes etmedik…
Bazen içimizdeki masum çocuğun sesine kulak verdik.
Bazense içimizde kanat çırpan minik kelebekler kadar özgürdük…
Bir zamanlar biz vardık…
Sen, ben, kırık bir gitar ve o boş kaldırımlar…
Her düşüş ayağa kalkıp devam etmek için yeni bir sebebti hayatımızda.
Her defasında kaybeden biz mi olmalıydık? Hep biz mi kanatları kırık dolaşmalıydık?
Çaresizdik çünkü YANLIZDIK…