yandı

YANDI
o namlı sözlerine bu can nasılda kandı,
Sahrada suya yandı, yandığı ahu sandı,
Benimdir zannederdim o! akşamdan sabahım,
Çöl sıcağında inancım, tüm sabrımda yandı.

Onsuzken gölgemdi, eksenimde tek fırdöndü,
İçimde büyüttüğüm o! bir nemruttu söndü,
Kalbimde nam saldıda, yücelerek ayyuka,
Soğudu ruhumda alev, bir buzula döndü.

Bir ordunun yenilgisiydi, tarihte kalan,
Bir de her buluşun vasfını ilk kimse bulan,
Benimdir zannederdim o! aslen bozulmamış,
Aslından yığınca sahte yandı, küldü kalan.

Vasfını hiç bulmadı aşk, ne uykusuzluğum,
Uğrunda yandı her şey, arttıkça susuzluğum,
Tükendi söndü aşk onda, hep benimle yandı,
Kalbimi mesken tuttu aşk hep öylede kaldı,

Ondandır halim bezgin, ömrümden pek eksiliş,
Hana değmez gelişe muğlakken ebet gidiş,
Nerde dağı taşı delen Ferhata Aslı eş,
Sevenlerde yandı, kalpte bitti her çırpınış,

Nasıl ki, koca ormana bir kibrit yok oluş,
Öpse hoş alnımı secde, vaktiyle saf tutuş,
Aşksa mümbit, hasretten yana tam yol ileri,
İhmalden doğan yangın aşk, gerisi kahroluş...